Zoals beloofd een update over Barnaby. Verbazend dat één dag al zo'n verschil kan maken!
Natuurlijk kwam bij thuiskomst George (de kooien staan een cm of 5 uit elkaar) direct kijken en werd verschrikkelijk boos toen ze Barnaby zag! Met een erg hoge rug en alle veertjes uit begon ze tegen de tralies te hakken.
Barnaby keek, ging op zijn tenen staan en liet een prachtige roller horen waar een geoefend kanarie jaloers op kan zijn!
Wij hadden zoiets moois nog nooit gehoord....
Hier was ook George enorm van onder de indruk! Het heeft een paar uurtjes geduurd voor ze alle veertjes weer in model had met zo nu en dan nog een minimalistisch hoog ruggetje maar ja, ze heeft wél haar eitjes te verdedigen.
Gezien de grote belangstelling van Barnaby voor George én het invallen van de avond, hebben we zijn beschermende handdoekje aan de kant van het raam weggehaald.
Hij vond het maar vreemd dat George steeds in haar slaapmuts verdween, hij klom dan zo hoog mogelijk om er maar in te kunnen kijken. Ook pakte hij dan met één poot zijn eigen muts en stopte daar zijn koppie in. Maar aan het eind van vanmiddag kroop hij er ineens in! Geweldig!
Hij zit er ook graag onder.
Zijn voer en drinkbakjes had hij erg snel gevonden ook al vindt hij zijn trosgierst lekkerder.
Volgens ons heeft hij de nacht hangend aan de tralies hoog in zijn kooi, doorgebracht.
Nu hij zijn slaapmuts ontdekt heeft zal hij daar wel in gaan zitten
Hij vond ons griezelig en blijft een beetje uit de buurt maar vanmiddag bleef hij voor het eerst rustig op zijn stokje zitten als er bij hem gekeken en tegen hem gepraat werd.
George reageert nieuwsgierig maar niet meer agressief en Barnaby slooft zich erg uit uit voor haar door druk heen en weer te lopen over de bodem van zijn kooi.
Het beschermende doekje hebben we weggelaten, hij kijkt zijn ogen uit naar alles wat hij buiten ziet, zijn kopje gaat maar heen en weer. En zo nu en dan komt er weer zo'n muzikale rorrel, zo mooi!!
Op een gegeven moment zat hij in het zonnetje, doorgezakt en op één pootje, heerlijk te snavelknarsen.
Tijdens de lunch gebeurde er iets bijzonders: hij wipte per ongeluk met zijn kopje het afdekjapje van zijn voerbakje. Hij schrok en vloog zijn kooitje uit.
Wij direct de honden in de bench gezet en even de doek over de kooi van Roos (onze Edelpapegaai). Want daar ging Barnaby op zitten en je wilt toch geen afgebeten teentjes!
Hij zocht ook George op die heel even boos reageerde maar het toch ook wel interessant vond.
Wij overlegden hoe Barnaby weer in zijn kooitje te krijgen en ik stelde voor hem even zijn gang te laten gaan en rustig verder te eten. Tjep zette het grote deurtje open en ja hoor, na 5 minuten klom Barnaby via dat deurtje weer in zijn kooi!! Hij keek eens om zich heen, schudde al zijn veertjes en wapperde met zijn staart, alsof hij zelf verbaasd was over zijn eigen dapperheid!!
We weten nu dat we hem zo nu en dan gewoon even kunnen laten vliegen.
Regelmatig zoeken George en Barnaby elkaar op, klimmen als een spiegelbeeld op en neer en kletsen wat.
Jullie begrijpen dat het gewoon goed gaat met Barnaby. Het is ook een super intelligente vogel!! We zijn er zelfs van overtuigd dat hij met veel geduld ook nog redelijk tam te krijgen is.
En wat betreft de relatie George en Barnaby, aan Barnaby zal het niet liggen, die is al een beetje verliefd aan het worden.....
Ik heb de eerste foto's in een on-line album gezet →
https://picasaweb.google.com/109177153793094257874/BarnabyTheShyAga